2 grudnia rozpoczął się 3. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia. W programie: kilkadziesiąt spektakli, konkurs o Krakowską Nagrodę Teatralną, przedstawienia młodych reżyserów, prace zagranicznych twórców i uwielbiane przez festiwalową publiczność spotkania z artystami. Festiwal trwał do 12 grudnia. 

Choć zwycięzcę części konkursowej poznaliśmy jeszcze podczas trwania Festiwalu, do niedzieli zgromadzeni w Krakowie teatromani mogli brać udział w pokazach spektakli teatralnych i spotkaniach z zaproszonymi gośćmi. Produkcja tak dużej imprezy, odbywającej się w kilkunastu miejscach w Krakowie, stanowiła dla organizatorów znaczne logistyczne wyzwanie. Przy festiwalu zatrudnionych było około trzystu techników scenicznych, a do Krakowa zwieziono blisko sto ton scenografii. Łącznie w wydarzeniach festiwalowych uczestniczyło ponad sześciu tysięcy widzów.

Podczas jedenastu dni trwania Festiwalu, między 2 a 12 grudnia, widzowie obejrzeli łącznie ponad pięćdziesiąt spektakli teatralnych i wzięli udział w kilkunastu spotkaniach. Na festiwalowe dni do Krakowa zjechali liczni goście: wielbiciele teatru i teatrolodzy nie tylko z Polski. Szczególnie cieszyła obecność ponad sześćdziesięciu kuratorów sztuki z całego świata: to od nich zależy obecność polskiego teatru na międzynarodowych scenach w najbliższym czasie. Razem z nimi gościliśmy blisko 150 akredytowanych dziennikarzy i ponad pięćdziesięciu fotoreporterów oraz ekip telewizyjnych.

Podczas tegorocznej edycji Boskiej Komedii swoje spektakle zaprezentowało dwadzieścia pięć zespołów teatralnych. W samej części konkursowej o nagrody walczyło dziewięć najlepszych polskich spektakli minionego sezonu przygotowanych przez najwybitniejszych polskich reżyserów z kolejnych pokoleń artystycznych (Babel Mai Kleczewskiej, Lipiec Iwana Wyrypajewa, Tango Jerzego Jarockiego, Wesele hrabiego Orgaza Jana Klaty, Migrena Anny Augustynowicz, Był sobie Andrzej, Andrzej, Andrzej i Andrzej Moniki Strzępki, Odyseja Krzysztofa Garbaczewskiego, Hamlet Macieja Sobocińskiego, Persona. Ciało Simone Krystiana Lupy). W ramach bloku Paradiso, poświęconego młodym polskim twórcom, zaprezentowano pięć tytułów (Orgię Wiktora Rubina, Anhelli. Wołanie Jarosława Freta, Noże w kurach Weroniki Szczawińskiej, Dynastię Natalii Korczakowskiej, Trzy siostry Piotra Ratajczaka). Piętnaście spektakli  pokazano natomiast w części Purgatorio. Znalazły się wśród nich zarówno teatralne przeboje ostatnich miesięcy, wyprodukowane w Warszawie, takie jak Koniec Krzysztofa Warlikowskiego z Nowego Teatru, czy O północy przybyłem do Widawy… czyli opis obyczajów III Mikołaja Grabowskiego z Teatru IMKA, rzadko prezentowane w Polsce osiągnięcia Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards z włoskiej Pontedery (The Living Room, I am America, Not History’s Bones), jak też dzieła powstałe na krakowskich scenach.

Festiwalowi goście wybierać mogli między tak różnymi konwencjami teatralnymi, jak tańczony Hamlet Jana Peszka i Cezarego Tomaszewskiego, punkowy koncert w Siekierze Łukasza Czuja, rozmach Króla Leara Krzysztofa Jasińskiego, kameralna skromność Ptaków Piotra Waligórskiego, po części lalkowa Zbrodnia i kara wg Heinricha Hoffmana Filipa Budweila, obywający się bez słów Sprzedam dom, w którym już nie mogę mieszkać Jerzego Zonia, paradokumentalny Fakir Bartosza Szydłowskiego, realistyczny opis żydowskiej rodziny w Szycu Any Nowickiej czy fantastyczny opis wyimaginowanego bestiarium w Ampuciu Wiesława Hołdysa. Tak zróżnicowany program Boskiej Komedii przyciągnął równie zróżnicowaną widownię: wystarczyło przyjrzeć się publiczności gromadzącej się licznie na festiwalowych spotkaniach i zapełniającej widownie festiwalowych scen. Festiwal cieszył się powodzeniem zarówno wśród młodszych, jak i starszych wielbicieli teatru: uczniów i studentów, ale i mających za sobą liczne sezony teatralne wytrawnych teatromanów. 

Podczas Festiwalu publiczność mogła wziąć udział w licznych i cieszących się dużym powodzeniem spotkaniach z zaproszonymi gośćmi. Rozmówcami znanych i cenionych krytyków teatralnych byli: Jerzy Jarocki wraz aktorami występującymi w Tangu, Ludwik Flaszen, Iwan Wyrypajew i Karolina Gruszka, Jan Klata, Anna Augustynowicz, Monika Strzępka, Paweł Demirski i Michał Korchowiec, Krzysztof Garbaczewski, Marcin Cecko i Paweł Smagała, Maciej Sobociński wraz z aktorami występującymi w jego Hamlecie, Wiktor Rubin i Piotr Ratajczak, Weronika Szczawińska i Natalia Korczakowska, Jarosław Fret, Thomas Richards, Igor Stokfiszewski i Bartosz Szydłowski. Twórcy zdradzali tajniki swojej pracy, opowiadali o spektaklach prezentowanych w ramach Boskiej Komedii, a czasem ujawniali swoje plany czy zapowiadali następne projekty. Ożywione dyskusje z prowadzącymi i dociekliwe pytania słuchaczy przeplatały się z żartami i podziękowaniami artystów za ciepłe przyjęcie przez festiwalową publiczność.

Przypomnijmy, że zwycięzcą tegorocznej edycji Festiwalu został spektakl Był sobie Andrzej, Andrzej, Andrzej i Andrzej w reżyserii Moniki Strzępki, który powstał w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. Nagrodę dla najlepszej aktorki odebrała Karolina Gruszka, występująca w spektaklu Lipiec, także wyróżnionym w kategorii najlepszy dramat. Nagrodę dla najlepszego aktora odebrał Andrzej Szeremeta za rolę Artura w spektaklu Persona. Ciało Simone Krystiana Lupy. Sam Lupa został wyróżniony nagrodą honorową jury. Za najlepszego reżysera uznany został Krzysztof Garbaczewski, który na Festiwalu przedstawił autorską wizję Odysei, zrealizowaną w Teatrze Dramatycznym im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Reżyser, który wraz z Anną Marią Karczmarską był współautorem scenografii do Odysei, zwyciężył także w kategorii najlepsza scenografia.

www.boskakomedia.pl

Spektakle prezentowane w Łaźni Nowej w ramach 3. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia

Koniec, reż. Krzysztof Warlikowski

2 grudnia, godz. 19.00

3 grudnia, godz. 19.00
czas trwania: 260 min


Był sobie Andrzej…, reż. Monika Strzępka

4 grudnia, godz. 19.00

5 grudnia, godz. 19.00
czas trwania: 180 min

Persona. Simone, reż. Krystian Lupa

7 grudnia, godz. 17.00

8 grudnia, godz. 19.00
czas trwania: 200 min


 The Living Room, reż. Thomas Richards

9 grudnia, godz. 17.00

10 grudnia, godz. 17.00

11 grudna, godz. 15.00

12 grudnia, godz. 12.00

czas trwania: 60 min


I'm America, reż. Mario Biagini

9 grudnia, godz. 19.00

10 grudnia, godz. 19.00

czas trwania: 60 min

Not history's Bones, reż. Mario biagini, Worcenter of Jerzy Grotowski

11 grudnia, godz. 21.00

czas trwania: 75 min